Stockholm

05-11-2012

Het is weer eens hoog tijd voor een nieuw verslag, het laatste is alweer zo’n vier weken geleden. Dat komt vooral omdat ik, hoewel ik wel veel te vertellen had, geen zin had om het op te schrijven. Nu is het vakantie geweest en heb ik heel veel leuks te vertellen!

Vorige zondagmiddag heb ik met Anna, de Duitse uitwisselingsstudent die ook in Umeå woont, afgesproken. Dit was pas de tweede keer dat we afspraken omdat ik het idee had dat we vorige keer niet echt iets hadden om over te praten. Gelukkig was dat nu niet zo, het was echt heel gezellig! We zijn even de stad in geweest en daar heb ik in een impuls haarverf gekocht. ’s Avonds heb ik bij haar thuis gegeten en hoewel haar gastfamilie erg aardig is, voelde ik me behoorlijk ongemakkelijk. Ze zijn zo rijk! Ze hebben echt een fanastisch huis. Het is reusachtig groot en heel mooi ingericht. Het ligt op Ön (het eilandje in de rivier) en ze hebben uitzicht over de rivier richting de universiteit en een grote tuin met een boothuis. Ook lopen er drie dure (en lieve) katten rond. We aten chique eten aan een chique eettafel en met chique bestek. Ik was bang om iets te laten vallen of zelfs maar mijn vork en mes verkeerd vast te houden ;).

Na het eten hebben we samen mijn haar geverfd. Volgens het pakje zou mijn haar iets lichter moeten worden dan het eerst was, maar het werd iets donkerder. Niet helemaal volgens plan, maar het is een mooie kleur en ik ben er blij mee. Het is een kleurspoeling, dus het hoeft niet uit te groeien. Tijdens het inwerken van de verf hebben we een gedeelte van een film gekeken en die daarna afgekeken op haar kamer. Haar kamer is ook heel groot en ze heeft zelfs een eigen badkamertje met een wasbak en een toilet.

Toen we terug van de stad naar haar huis fietsten, begon het te sneeuwen. Het was toen al een week mooi weer geweest en had ook behoorlijk gevroren. Het waren echt van die dikke vlokken, dus ik was er heel blij mee. Tegen de tijd dat ik naar huis ging was er zeker 3 centimeter gevallen. Helaas, helaas was het voor korte duur. De volgende ochtend was alle sneeuw alweer weg en heeft het weer drie dagen geregend. ’s Nachts vroor het nog wel licht, dus de wegen waren spekglad.

Dinsdag ben ik van tien tot vier op mijn dansschool geweest. Er was een speciale danscursus met verschillende hiphopstijlen gegeven door twee leraren uit Stockholm. We hadden de stijlen LA style, LA style groove, House en House groove/funk. Van geen van deze stijlen had ik ooit eerder gehoord en het was ongelofelijk lastig, maar heel erg leuk om te doen. We deden het op hoog tempo en de pasjes waren erg snel en veel voetenwerk, dus dat was zweten. Ik ben niet voor hiphop in de wieg gelegd, maar volgens mij heb ik wel echt wat geleerd. Zelf vond ik LA style groove het leukst, hiermee bewoog je echt mee met de muziek. Na vier uur was er nog een hiphopchoreografie die je kon leren, maar ik was helemaal kapot en mijn hoofd zat inmiddels zo vol met verschillende choreografiën dat ik daar na een tijde mee opgehouden ben omdat ik telkens vergat wat we net geleerd hadden.

Woensdag was het halloween! Eigenlijk was het niks bijzonders. De vrijdag voor de vakantie waren er al wat dingen op school, maar dat stelde ook niet zo veel voor. De school was een beetje versierd en er waren spelletjes waarmee je bioscoopkaartjes kon winnen. Op halloweenavond zijn er wat kinderen aan onze deur geweest, maar omdat we best wel aan de rand wonen, waren dat er niet zo veel. Wel was er een Halloweenparty. Ik was eerst niet van plan om erheen te gaan omdat ik de volgende dag weer vroeg op moest, maar ik wilde er heel graag heen, dus ben ik toch gegaan. Het was aangekondigd op facebook en meer dan duizend mensen hadden aangegeven dat ze zouden komen, maar er konden er maar 700 in. De rij was echt een gekkenhuis. Er werd veel geduwd en er liepen allemaal ordebewakers rond, dus dat was niet zo leuk, maar toen ik eenmaal binnen was, was het erg leuk! Iedereen was verkleed als de gekste dingen en er waren heel veel van mijn klasgenoten. Jammer genoeg moest ik om één uur weer naar huis (het was om twee uur afgelopen) en toen ik naar buiten ging stond er nog steeds een rij.


Donderdag 1 november

De volgende ochtend vroeg om, maar voor een hele leuke reden: Naar Stockholm!! Ik had ’s ochtends om 6.35 het vliegtuig. Het is heel handig dat we zo dicht bij het vliegveld wonen, want ik hoefde pas om 6 uur de duur uit. Ik hoefde namelijk geen bagage in te checken, want ik had alles in mijn handbagage. Met het vliegtuig naar Arlanda Airport, waar ik om 7.40 aankwam. Daar moest ik op zoek naar de flygbuss (de pendelbus tussen het vliegveld en het centraal station), dat was gelukkig niet moeilijk en iets voor negenen was ik op het centraal station. Ik had me voorbereid dat ik daar moest wachten tot één uur, want dat was de afgesproken tijd. Ik had al eerder gemaild dat ik vroeger zou komen en ze zeiden toen dat ze me eerder op konden pikken, maar later hebben ze naar iedereen een mail gestuurd dat je toch maar moest wachten op Centraal. Ik was dan ook verbaasd dat ze me om negen uur belden dat ze met toch op kwamen halen. Ik had volwassenen verwacht, maar het waren twee meiden van (net) negentien. Dat vond ik wel erg raar, want er werd zo gehamerd dat ik nergens heen mag zonder ‘adult supervision’, maar als iemand van net negentien al volwassen genoeg is... Erika en Rebecca zitten in hetzelfde jaar als ik en organiseerden deze trip voor hun ‘projektarbete’ (wat bij ons het profielwerkstuk is).

Met z’n drieën zijn we toen naar de jeugherberg gegaan waar ik mijn bagage heb gedropt en we hebben de laatste formulieren die iedereen moest ondertekenen in orde gemaakt. Daar was namelijk nogal wat mis mee. Iedereen moest de regels ondertekenen en daar miste er wat en het jaartal van vorig jaar stond er nog op. Ook waren ze vergeten de telefoonnummers van de begeleiders op het programma te zetten. Nadat we dat afhadden zijn we naar het YFU-kantoor in Stockholm geweest. Ze hadden daar de nacht daarvoor geslapen en moesten hun bagage nog ophalen. Terwijl zij hun bagage bij de jeugdherberg afleverden en gingen lunchen, ben ik terguggegaan naar het Centraal Station omdat daar Aelwyn (ook uit Nederland), Rodrigo (Brazilië) en Alex (USA) al waren en heb daar met hun bij de MacDonalds geluncht.

Om één uur waren er veel andere uitwisselingsstudenten gearriveerd en kwamen Rebecca en Erika ook weer en deze keer Hélène ook (zij werkt in het YFU kantoor in Zweden, komt uit Frankrijk en is op uitwisseling naar Latijns-Amerika geweest). In totaal waren we met een groep van 22 die in het hostel sliepen. Zes jongens en de rest meiden. Er waren er ook nog drie die in Stockholm woonde en niet bleven slapen, één kwam elke dag en twee kwamen één dag.

Nadat iedereen was gearriveerd, gingen we op weg naar de jeugdherberg. Daar kregen we de kamerindeling te horen en wie je buddy was (dit is een persoon die je in de gaten moet houden als je bevoorbeeld met de metro gaat, zodat er niemand kwijt raakt). De bedoeling was dat er niemand met dezelfde nationaliteit bij elkaar op de kamer zat of elkaars buddy was. Daarmee waren ze alleen niet zo slim geweest. Ik was namelijk buddy van Lise en we sliepen ook op dezelfde kamer met nog twee anderen (Celeste uit de USA en Elena uit Dachau, Duitsland). Lise komt uit het Vlaamse deel van België, dus we hebben heel veel Nederlands gepraat.

De jeugdherberg heette Gustaf af Klint en het was een boot. Leuk, maar heel krap en af en toe voelde je de boot schommelen. Het was ontzettend proppen en wij hadden de pech dat we ook nog eens de kleinste kamer van iedereen hadden. Daarnaast waren natuurlijk niet alle muren recht en dat was af en toe erg verwarrend. Er waren ook maar drie douches, maar dat bleek gelukkig geen probleem te zijn.

Uiteindelijk was iedereen gesettled en moesten we snel op weg naar het oude deel van Stockholm: Gammlastan, want daar hadden we een rondleiding. Onze gids was een oude, strengkijkende dame, maar schijn bedroog, want ze was echt ongelofelijk grappig en vertelde heel veel leuke weetjes over het oude Stockholm. Na de rondleiding bleven we in Gammlastan, want daar was ons restaurant. Het was echt een heel leuk restaurant en heel modern. Je moest zelf je bestelling plaatsen bij de keuken en dan kreeg je een buzzer mee die ging trillen als je eten klaar was en je het kon komen ophalen. Het duurde behoorlijk lang voordat het er was en hoewel iedereen wel trek had, was dat niet zo erg. We hadden elkaar namelijk zoveel te vertellen dat de tijd vloog. Ik heb de hele tijd in Stockholm zoveel gepraat, dat ik het idee had (en anderen ook) dat ik af en toe mensen stierlijk verveelde met alles wat ik zei. Gelukkig was dat niet het geval. Iedereen praatte aan één stuk door.

Na het eten gingen we terug naar het hostel en daar hebben we spelletjes gedaan. Één was dat je in een team van vier allerlei kaartjes kreeg met daar op (in het Zweeds) bijvoorbeeld: hand tegen voet, voorhoofd tegen voorhoofd, voet tegen buik, vinger tegen neus, etc. Je moest dan deze kaartjes tussen de lichaamsdelen klemmen die op de kaartjes stonden en als je er één liet vallen, dan was je af. Wie het meeste kaartjes had, had gewonnen.


Vrijdag 2 november

’s Ochtends was het vroeg opstaan. Het ontbijt was om 7.30 en om 9 uur moesten we buiten verzamelen en we gingen op weg naar Skansen. Daarvoor moesten we de ferry nemen wat iedereen erg leuk vond, maar ook wel koud met die harde wind. En natuurlijk konden we het niet nalaten om even ‘Titanic’ te spelen.

Skansen is een park met oude Zweedse gebouwen en dieren die je in Zweden kan vinden. Het is een heel mooi park en ook mooi gelegen. Helaas hadden we maar anderhalf uur de tijd en we zijn er dus behoorlijk snel doorheen gerend (en dan waren we ook nog eens te laat). We hebben vooral dieren gekeken omdat we geen tijd hadden om de bordjes bij de gebouwen te lezen. En ik heb voor het eerst een eland gezien! Het viel eigenlijk behoorlijk tegen. Ze zijn best lelijk en ze zagen er erg depressief uit, wat misschien kwam doordat ze een behoorlijk klein hok hadden. Dan vind ik rendieren toch leuker.

Na Skansen hadden we lunch in een vegetarisch restaurant. De leiders waren niet zo blij dat we tien minuten te laat waren (we konden de weg niet vinden), want dan zouden we te laat bij het restaurant komen. Achteraf gezien hadden we nog steeds prima op tijd kunnen komen als zij hun huiswerk goed hadden gedaan en de weg naar het restaurant wisten. Ze konden het niet vinden, we zijn ongelofelijk omgelopen en waren uiteindelijk twintig minuten te laat.

Na het eten gingen we naar het Koninklijk Paleis. Het is één van de vele en het ligt midden in Stockholm. Het wordt wel echt gebruikt, want er was een mogelijkheid dat de koning die dat daar zou zijn en dan zouden we er niet in kunnen. Het is natuurlijk altijd leuk om even in een paleis te kijken, maar het verschilde niet zo veel van andere paleizen die ik heb gezien, dus het was niet veel nieuws. We konden een groot deel van de vertrekken en de ‘schatkamer zien’, oftewel allemaal overdadig versierde kamers en juwelen. Er was ook een tentoonstelling over de kroonprinses met allemaal speelgoed, schattige foto’s en de doopkleding. Ook hebben we de wisseling van de wacht gezien. Ik vond het echt belachelijk en vooral grappig, maar het is blijkbaar echt een serieuze aangelegenheid.

Het paleis ging om vier uur dicht, wat niemand erg vond, want daarna hadden we even vrije tijd. Rodrigo (Brazilië) en ik wilden niet meteen verder lopen en wilden fika gaan houden. Heel veel mensen vonden dat een goed idee en uiteindelijk zijn we met z’n achten warme chocolademelk gaan drinken met wat lekkers erbij. Daarna zijn we toch nog even naar de straat met souvenirwinkeltjes gegaan.

Deze keer was het avondeten in een sportsbar. Daar heb je er behoorlijk veel van in Zweden. De obers dragen hockeyshirtjes en er hangen tv’s waarop meestal hockey te zien is. De sfeer was best gezellig, maar onze serveerster was ongelofelijk onbeleefd en had volgens mij echt geen zin om zo’n grote groep te bedienen. Na het eten weer naar de jeugdherberg waar we spelletjes gespeeld hebben, karaoke gezongen op abba muziek en gekletst.


Zaterdag 3 november

De volgende ochtend was het Vasa Museum aan de beurt. Dit museum is gebouwd rond een boot uit de 17e eeuw die 300 jaar onder water heeft gelegen. Ze hebben het vorige eeuw uit het water getakeld, in een dok neergezet en toen een extra wand gemetseld zodat het een dicht gebouw werd. Deze boot moest ooit het kroonstuk worden op de Zweedse vloot, maar het was verschikkelijk onstabiel en zonk tijdens de eerste vaart na twintig minuten. Het is een ontzettend mooi schip en heel goed bewaard gebleven. Daarnaast liggen er in het museum ook skeletten en allemaal gebruiksvoorwerpen die ze op de bodem van de zee gevonden hadden. Er lag zelfs een oud backgammon spel! Ook hadden ze allerlei ruimtes nagebouwd waar je in kon. Het was erg interessant en het leukste was nog dat veel van de schepen uit Pirates of the Carribean op dit schip gebaseerd zijn. De producers van de film zijn echt naar dit museum gekomen. Dus voor iedereen die de films heeft gezien, jullie zullen op de foto’s waarschijnlijk wel dingen herkennen van ‘The Black Pearl’.

De lunch was een typisch Zweedse maaltijd in het museum, namelijk gehaktballen, aardappelen en lingon. In het Nederlands zijn dat vossenbessen of rode bosbessen. Deze zijn behoorlijk zuur en ik vind ze best lekker, maar niet met aardappels en vlees, wat in Zweden normaal is.

Daarna hadden we vrije tijd om te shoppen! Stockholm heeft echte een reusachtig winkelgebied. De belangrijkste winkelstraat is Drottningsgatan, maar daarnaast is er ook nog een heel stuk ondergronds en een reusachtig winkelcentrum, allemaal bij elkaar. Celeste, Sarah (beiden USA) en ik zijn met z’n drieën wezen shoppen. We hebben alledrie leuke dingen gekocht. Ik heb een lekker warme trui, een flanellen blouse en oorbellen gekocht. Halverwege waren we zo moe dat we echt even moesten zitten. We waren op zoek naar een goedkoop cafeetje, maar dat was niet te vinden. Uiteindelijk zijn we maar ergens gaan zitten en dat was echt belachelijk duur. Stockholm is een erg dure stad, daar was ik voor gewaarschuwd, maar qua warm eten viel me dat eigenlijk best mee. Kleding en fika is duur.

Avondeten was in een tacobar (en niet heel bijzonder) en daarna gingen we naar het YFU-kantoor. Weer een aantal spelletjes, maar vooral veel gelachen en gekletst. Het YFU-kantoor is erg klein, maar ook gezellig. Er hangt een groot bord aan de muur met foto’s van alle uitwisselingsstudenten en een kleine samenvatting daarop. De foto’s hangen op volgorde van wanneer we geplaatst waren in onze gastfamilie. De eerste was al in januari geplaatst en de laatste pas een paar dagen voor we naar Zweden kwamen. Ook hangt er een grote landkaart met daarop de foto’s op de plekken waar we wonen. Erg leuk om te bekijken! Iemand heeft met toen verteld dat er twee mensen naar huis zijn gegaan omdat ze te veel heimwee hadden.


Zondag 4 november

De laatste dag (helaas)... Iedereen die voor één uur de trein/boot/bus had moest om 9.15 buiten verzamelen met alle bagage. Iedereen die na één uur weg moest, moest om 9.45 klaarstaan om naar de SkyView te gaan. Dit is een gondel die aan de buitenkant van de Globe omhoog gaat zodat je over heel Stockholm kan kijken. De Globe is een helemaal ronde arena (en dan ook echt helemaal rond) waar allerlei evenementen zijn. Het was leuk om Stockholm van bovenaf te zien, het uitzicht was erg mooi, maar Stockholm is niet de meest interessante stad om vanuit de hoogte te zien. Je kan niet echt iets herkennen omdat er niet veel gebouwen zijn die boven de rest uitsteken of op een andere manier opvallen.

Daarna terug naar de jeugdherberg, bagage oppikken en naar het centraal station. Daar hebben we met een groep vanaf half één gezeten en gekletst en af en toe ging er iemand weg. Ik was eerst van plan om een shuttlebus naar Bromma Airport te nemen, maar omdat ik uren de tijd had om er te komen en het me geld zou kosten, heb ik gevraagd of de de OV-kaart die we hadden gekregen wat langer mocht gebruiken. Gelukkig mocht dat en daarom ben ik met de metro en de bus (gratis) naar het vliegveld gegaan. Als ik de shuttlebus zou nemen, dan zou ik één van de laatsten zijn die weg ging, maar nu waren er nog vijf mensen die na mij vertrokken.

De metro die ik moest nemen was de nieuwste lijn en die lag heel, heel, heel erg diep onder de grond. Ik geloof dat ik wel 5 of 6 roltrappen naar beneden ben gegaan. Na de metro moest ik nog het busstation vinden. Dat was best wel spannend, want ik was inmiddels helemaal in de buitenwijken van Stockholm, maar gelukkig was alles goed gegaan. Uiteindelijk was ik veel te vroeg op het vliegveld en ik heb daar nog anderhalf uur gewacht. Om 17.40 vertrok mijn vliegveld en om 18.50 was ik weer in Umeå, waar ik werd opgehaald door David, de broer van Lars. Carin en Lars zaten zelf namelijk ook in Stockholm. Carin kwam die avond thuis, maar was met de trein en kwam zo’n twee uur aan.


Het leukste aan deze trip was eigenlijk nog wel iedereen te zien. Ik heb de uitwisselingsstudenten die er waren beter leren kennen en ben echt goed bevriend geraakt met een aantal mensen. We hebben ook al afspraken gemaakt om elkaar te bezoeken. De mensen die ik zeker een keer wil bezoeken zijn Sarah die op Gotland woont, Celeste in Uppsala en Rodrigo in Göteborg. Met Sarah wordt dat wel lastig want zij blijft maar een half jaar. Ze gaat in januari alweer weg. Toch gaan we proberen om een datum te prikken en ik heb er heel erg veel zin in om meer van Zweden te zien!

Stockholm is een leuke stad en zeker de moeite waard om een keer te bezoeken. Het is niet de mooiste stad die ik ooit gezien heb, er zijn ook behoorlijk wat lelijke plekken, maar de oude binnenstad is wel heel mooi en het heeft een leuke sfeer. Wat mij opviel was dat het op zich best een vlakke stad is, maar dat er soms op willekeurige plekken opeens grote rotsen uit de grond steken of dat er opeens een heuvel is en er is ook veel water. Al met al, zeker de moeite waard om een keer te bezoeken.


Het is een heel lang verhaal geworden en misschien is niet alles even interessant voor jullie, maar ik schrijf het ook op zodat ik zelf onthoud wat ik allemaal gedaan heb.

Bedankt voor jullie kaarten! Ik vond het heel leuk om ze te krijgen en ze staan op mijn kamer.

Om te reageren op jullie reacties: Ik volg het nieuws in Nederland niet echt meer. Of over de hele wereld, de grote headlines hoor ik nog wel, maar ook niet alles. De verkiezingen heb ik wel gevolgd, want ik wilde natuurlijk wel weten wie er aan het regeren is als ik terugkom, maar verder niet echt. Ik had wel gehoord dat Geert Wilders naar Zweden zou komen, maar verder heb ik daar niks van meegekregen. Wat ik natuurlijk ook heb opgezocht is wie de Amerikaanse verkiezingen heeft gewonnen!

Nee, ik ga met kerst niet naar Arjeplog. Kerst vieren ze namelijk altijd met de ouders van Lars en die wonen in Skellefteå. De rest van de familie komt daar dan ook heen. De winter is niet strenger rond kerst dan in februari. Ik denk zelfs dat het in februari strenger is. Het komt hier namelijk wel eens voor dat ze niet echt een witte kerst hebben, maar in februari ligt er wel altijd sneeuw.

Met al die nationaliteiten praten we Engels en Zweeds. In het begin alleen maar Engels, maar er wordt al meer Zweeds gesproken.

Op school heb ik vooral vakken die ik in Nederland ook minstens één jaar gehad heb en de hele school is Zweeds, dus alles is in het Zweeds. Het enige nieuwe vak is filosofie en dat is heel erg lastig. Ik haal waarschijnlijk geen diploma. Ze werken hier met een puntensysteem en het gaat me waarschijnlijk niet lukken om voldoende punten te halen voor een diploma.

Mijn gastmoeder praat inmiddels al veel meer Zweeds tegen me, maar nog niet altijd. Dat gaat binnenkort (hopelijk) veranderen want de 100-dagengrens komt steeds dichterbij. Na deze dag mag niemand meer Engels tegen me praten bij gewone dagelijkse aangelegenheden.

De dagen worden hier snel korter. Vandaag kwam de zon om 7.38 op en ging om 15.07 al weer onder! Ik vind vooral dat ze zon heel vroeg onder gaat. Wat mij betreft hadden ze de klok niet moeten veranderen. Nu is het al aan het schemeren als ik na een lange dag uit school kom en om 16.00 uur is het al echt donker. Ook vriest het hier al een tijdje (-5 – 0 °C) en volgens het weerbericht blijft dat de komende tijd zo doorgaan.

Ik hoop dat in Nederland alles ook goed is!
Liefs en groetjes aan iedereen!