Kerstvakantie

02-01-2013
Gelukkig nieuwjaar iedereen! Alleen nu weer terug naar kerst, want de Zweedse kerst is toch wel iets anders dan de Nederlandse. Maandag 24 december gingen we om tien uur ’s ochtends op weg naar Skellefteå naar Farmor en Farfar (de ouders van Lars). Tenminste, tien uur was het plan, maar de kat was het daar niet helemaal mee eens, dus die moesten we eerste te pakken zien te krijgen. Tove zat inmiddels op Bali, dus zij ging niet mee. Onderweg zat Arvid met de kat op schoot die maar niet ophield met miauwen, maar gelukkig was het niet zo’n lange reis. Wel mooi! Aan beide kanten van de weg besneeuwde dennenbossen.

We waren rond lunchtijd in Skellefteå en toen begon meteen het vele eten. Ze eten met kerst heel veel vlees en voor hun doen ook heel veel brood. De lunch bestond daar dus ook uit. Om drie uur was er een programma op tv wat IEDEREEN ELK JAAR kijkt met kerst en het is elk jaar precies hetzelfde (had ik al genoemd in het vorige verslag). Het begint met een optocht van speelgoed dat wordt ingepakt in de zak van de kerstman waar dus het zwarte poppetje en het joodse poppetje uit zijn gehaald en daarna komen er allerlei stukje uit disneyfilms die dan op de één of andere manier gerelateerd zijn met kerst (ik zag het verband meestal niet). Daarna kwam een ander filmpje over een jongen die bij de post werkt en dan al de pakketjes voor de rijke mensen aan de kant legt (steelt) om die later uit te delen aan de arme mensen, net zoals zijn grote held Robin Hood. Zo ook een pakketje voor zijn vader, aangezien die ook rijk is. Zijn vader komt hier natuurlijk achter en neemt zijn zoon mee om aan iedereen zijn excuses aan te bieden, maar niemand vind het erg en ze prijzen hem allemaal voor de goede kerstgedachte. Beide uitzendingen zijn echt op kinderen gericht en het was leuk om het een keer te zien, maar ik snap niet dat iedereen dit elk jaar weer opnieuw kijkt. Julkalendern is tenminste nog elk jaar anders.

Daarna hebben we niet zoveel gedaan tot ongeveer vijf uur, want toen was het tijd om de cadeautjes uit te pakken. Dat was nog heel wat werk die cadeautjes, want ik had eerst echt geen idee wat ik moest kopen. Donderdag voor kerst moest ik toch wel even wat bedenken en toen ben ik meteen uit school één winkel in gegaan (Åhlens, net zoiets als de hema, maar iets duurder) en daar heb ik voor iedereen wat gekocht, behalve voor Arvid, daarvoor moest ik naar de snoepwinkel. Ik was toen nog niet helemaal tevreden, maar Peter en Ada hadden stieken mijn kerstpakket dat Remo, Bo en ik elk jaar van de Albert Heijn krijgen opgestuurd, terwijl ze hadden gezegd dat ze dat niet zouden doen. Het kwam heel goed van pas! Uiteindelijk had ik een snijplank (in de vorm van een Zaans huisje) en een trommel met koekjes voor Farmor en Farfar, snoep en ‘gerecyclede’ potloden voor Arvid, blikjes met thee voor Carin en een opbergbox en Goudse kaaskoekjes voor Lars (hij houdt erg van kaas).

De cadeautjes uitpakken was niet zoals wij meestal met sinterklaas doen door middel van een spelletje of dat iedereen er omstebeurt één uitpakt. Arvid deelde de cadeautjes uit en daarna pakte iedereen voor zichzelf zijn eigen cadeautjes uit. Wat ik voor iedereen gekocht had, viel gelukkig in de smaak en wat ik zelf kreeg ook. Ik heb zelf echt heel veel gehad! Een kookboekje (voor acute behoefte aan suiker) het boek ‘Mio, mijn Mio’ van Astrid Lindgren in het Zweeds, sokken, Dove bodylotion en een stijltang (!) van Carin en Lars. Van Farmor en Farfar heb ik een ander Zweeds boek gehad: ‘Här ligger jag och blöder’ (hier lig ik en bloed) , waar ik nooit van gehoord heb, maar blijkbaar is het een grote hit hier en een paar zelfgebreide sokken. Ook hebben we nog twee ‘gezinscadeautje’ gehad. Dat was niet echt een verassing aangezien Carin en ik die samen gekocht hadden, maar dat waren twee spellen: Carcassone (daarbij bouw je samen een land en je kan punten scoren door steden en wegenstelsel te bouwen) en Timeline. Timeline is echt heel erg leuk! Het is eigenlijk gewoon een hele grote stapel met kaartjes met daarop allerlei gebeurtenissen. Dat kan van alles zijn, zoals de uitvinding van het wiel, de ontdekking van de kalkoen, de eerste kleurenfoto in een krant en nog veel meer. Iedereen krijgt vier kaartjes en de bedoeling is dat je deze uitlegt op de goede plek in een tijdlijn ten opzichte van andere gebeurtenissen. Als je het goed hebt blijft de kaart liggen, als je het fout hebt, wordt de kaart aan de kant gelegd en krijg je een nieuwe. Het is de bedoeling om als eerste je kaarten kwijt te raken, maar dat wordt natuurlijk moeilijker naarmate er meer en meer gebeurtenissen op de tijdlijn komen.

Na de cadeautjes was het avondeten en dat was dus typisch kersteten (ja, ze eten hier dus ook elk jaar precies hetzelfde, het valt me nog mee dat je niet elk jaar precies dezelfde cadeautjes krijgt, nouja, sokken, dat krijgt iedereen wel elk jaar...). De keukentafel stond vol met allerlei borden en schaaltjes met voor het voorgerecht verschillende manieren bereide zalm en en sil (ingemaakte haring), kaviaar en eieren met garnalensalade. Als hoofdgerecht was er Julskinka (ham met wat kruiden), (gerookt) schapenvlees, paté, gerookt vakensvlees in dunne plakjes en ik en vast nog wel wat vergeten. Dit eten ze dan op brood (of ernaast) en dan smeren ze er appelmoes op, wat eigenlijk best lekker was. Erbij heb je dan aardappels. Geen groente... Blijkbaar hebben ze hier geen vitamines nodig. Als toetje was er ‘ris a la malta’, dit is rijstepap met room en sinaasappel. Ik heb het wel geproefd, maar het was niet helemaal mijn ding. Na het eten hebben we een James Bond film gekeken, die was op tv. Wel een beetje vreemd, ik had in mijn hele leven nog nooit één Bond film gezien en sinds ik in Zweden ben al twee!

Daarna hebben we nog even spelletjes gespeeld en toen naar bed. Carin en ik moesten daarvoor naar een ander gebouw. Daar was een feestzaaltje (met een bedbank) dat eigendom is van alle inwoners van die twee flatgebouwen.

’s Ochtends lekker laat opgestaan en daarna vooral gelezen. Behalve farfar, als er sneeuw ligt, gaat hij elke ochtend Als lunch hadden we risgrynsgrött, waar ik jullie vorige keer al over verteld had. Dus mijn lunch bestond uit brood, vlees en appelmoes. Na de lunch was het ieder voor zichzelf, dus ik heb lekker twee films gekeken op mijn laptop. Het avondeten bestond uit elandvlees (smaakt behoorlijk hetzelfde als koe, maar in Zweden hebben ze meer elanden dan koeien) met aardappelgratin een een salade met meloen. Als toetje hadden we een ‘ijsbom’ dat is een soort ijstaart met aan de buitenkant roomijs (met witte chocolade) en aan de binnenkant sorbetijs (bessensmaak). Na het eten heb ik nog een film gekeken, want Arvid zat de hele dag achter de computer en de rest hing voor de TV. Niet echt zoals ik me een gezellige kerstmis zou voorstellen. De maaltijden waren erg gezellig en ook hadden we beide dagen om half drie Fika, oftewel koffie/thee met allerlei soorten koekjes en iedereen eet dan tenminste één van elke soort. Kerst hier draait dus vooral om het eten en die momenten voor je gesprekken, maar daarbuiten was het behoorlijk saai. Carin en ik hebben nog wel een keer een wandeling buiten gemaakt. Het was -14 en ik vond het niet eens erg koud, dus ik begin al aan het weer hier te wennen. Die wandeling was eigenlijk op en neer naar de MAX. Daar hebben ze gratis wifi en Carin wilde boeken downloaden op haar net gekregen e-reader.


De volgende dag na het ontbijt weer op naar huis aan. Toen begonnen de ‘mellandager’ (de tussendagen). Dat is ook een soort traditie, dat je helemaal niks uitvoert tussen kerst en oud en nieuw en dat hebben we gemerkt. Iedereen hing voor de tv. Ik zelf ook, maar dat was ik na anderhalve dag zo zat dat ik ben gaan wandelen. Tijdens en de dag na kerst was het echt de hele tijd bewolkt en aan het sneeuwen, dus ik snap dat iederen binnen bleef, maar afgelopen vrijdag was het opeens stralend blauw en -15 graden, perfect weer voor een wandeling.
Zaterdag gebeurde er eindelijk eens weer wat. We waren uitgenodigd voor een hottub party bij Kajsa en Staffan (dezelfde als van de Crayfish party de eerste avond in Umeå). We gingen daarheen rond 7 uur. Tijdens het opwarmen van de hottub hebben we met z’n allen Timeline en Carcasonne gespeeld en daarna gingen Kajsa, Stefan, Lars en Carin de hottub in. Matilda (Kajsa en Stefans dochter) en ik hebben toen nog meer spelletjes gespeeld en met de hond een sneeuwgevecht gehad. Na een tijd kwamen Kajsa en Carin er weer uit en toen hebben we met z’n vieren avondgegeten. We hadden echt geen idee van de tijd, want toen we klaar waren met eten dachten we dat het ongeveer tien uur-half elf was, maar het was inmiddels al half één! Het was echt een ontzettend leuke avond.


07-01-2013
Voor Oud en Nieuw had ik geprobeerd om wat vrienden te vinden om het mee te vieren, maar dat was niet gelukt. Ik had namelijk niet zo’n zin om het alleen met mijn gastouders te vieren, aangezien Arvid in Rusland zat (zijn vriendin opzoeken) en Tove nog een paar dagen in Stockholm zou blijven nadat ze terugkwam van Bali. Wat ze mij niet hadden verteld was dat we het met drie andere gezinnen zouden vieren en Tove kwam toch eerder naar huis, dus we waren met een hele grote groep mensen. De meeste kende ik wel, Kajsa en Stefan met hun dochters Mathilda (16) en Fanny (18) en Carina en Thomas met hun zoons Filip (15) en Justus (10?) (zij waren ook op de Crayfishparty). De namen van de andere ouders ben ik weer vergeten (daar ben ik hier heel goed in geworden: namen vergeten), maar zij hadden ook een zoon Klas (16) en hij was heel aardig. Al met al het ik het toch ook met mensen van ongeveer mijn leeftijd gevierd. Oud en Nieuw vieren ze hier wel ongeveer hetzelfde als in Nederland: Uitgebreid en chique eten en veel kletsen. Wat wel anders is, is dat ze hier pas op het laatste moment naar buiten gaan of helemaal niet. Dat is natuurlijk wel logisch, want het kan hier ook wel eens 10 graden vriezen. Nu was het niet heel koud, net boven nul, maar toch niet heel fijn om buiten te staan. De zondag voor Oud en Nieuw was het weer helemaal omgeslagen. Opeens was het boven nul en begon het te regenen. Van de halve meter sneeuw die er lag is er minstens 20 centimeter weggeregend en alle wegen waren één grote ijsbaan geworden. Toch hebben we wel geluk gehad op zich, want meestal is er überhaupt niet zo veel sneeuw voor januari en regent het veel meer. Gelukkig zijn ze hier ook op ingesteld in Zweden en zodra de temperatuur weer onder nul begon te komen, zijn de overal weer meet sneeuwvegers overeen gegaan en die maakten allemaal krassen in het ijs zodat het niet zo glad meer was en hebben ze zand gestrooid. Echt, hier kan Nederland nog wat van leren.

Om vijf voor twaalf zijn we naar de brug gaan lopen en we waren niet de enige. Het leek wel of heet Teg geëvacueerd werd, iedereen liep dezelfde kant op. De hele brug stond vol en om twaalf uur ging de champagne open en begon het vuurwerk. Dat viel nogal tegen. Het was mooi vuurwerk, maar het was erg mistig en werd maar op twee plekken afgestoken en niet echt in de buurt van de brug. Het was dus niet heel goed te zien, maar de sfeer was wel leuk. Vuurwerk is hier veel minder groot dan in Nederland. Overdag heb ik helemaal geen knallen gehoord. Je mag hier wel zelf vuurwerk afsteken, maar er zijn de laatste jaren wel wat ongelukken geweest (net als in Nederland) en bijna niemand steekt het nu meer zelf af. Wel lekker rustig voor alle huisdieren, maar je komt toch minder in de sfeer, vind ik. Het was een erg rustig Oud en Nieuw.


Woensdag 2 januari kwamen er wat uitwisselingstudenten bij mij. Rebekka (Duitsland), Moira (Zwitserland), Emely (Duitsland), Cristina (Roemenië) en Cristinas gastzus Johanna. Ze wilden allemaal met de trein komen, maar het was die dag net weer begonnen met sneeuwen en de trein reed niet. Ja, ze hebben hier wel af en toe problemen met de trein, die is net nieuw, maar alle bussen rijden wel gewoon. Ze kwamen dus allemaal met de bus en dat duurt veel langer, dus in plaats van rond enen, waren ze er tussen drie en vier uur. De eerste avond was lekker rustig, alle bedden opgemaakt, spelletjes gespeeld en een film gekeken. Nouja, Cristina en ik hebben geen film gekeken. Het wa namelijk Twilight en ik had er niet zo’n zin in en Cristina kan het niet uitstaan. Ze was de hele tijd rare opmerkingen aan het maken en ik vond het wel grappig, maar de anderen die de film wel wilden zien, vonden het minder leuk, dus toen zijn we maar wat anders gaan doen.

De volgende dag shoppen natuurlijk! Voor mij hoefde het niet, maar zij wonen allemaal buiten de stad en de dichtstbijzijnde steden hebben geen groot winkelgebied, dus zij wilden heel graag shoppen. We gingen al om 10 uur op weg omdat Emely maar één nachtje bleef en ze moest om twee uur de bus alweer hebben. We moesten alles lopen, omdat er geen goede bus van Teg naar het centrum gaat (daarom ga ik ook niet met de bus naar school, want dat zou eindeloos lang duren). De anderen hebben ontzettend veel geld uitgegeven, het enige wat ik heb gekocht was koekvormpjes in de vorm van dieren. Sinds ik in Zweden ben heb ik bijna meer koekjes gebakken dan in de achttien jaar ervoor.

’s Middags hebben we vooral gekletst en niks speciaals gedaan en ’s avonds kwam Anna, die ook in Umeå woont, voor het eten en met z’n allen hebben we tortillas met kip gemaakt (heel erg lekker!) en daarna weer een film gekeken.

Vrijdag rustig opgestaan, alles weer ingepakt en toen was het weer tijd voor hun om weg te gaan en ’s middags had ik met Cissi in de stad afgesproken voor Fika (koffie/thee met wat lekkers). Het was echt heel gezellig, we hebben meer dan twee uur zitten kletsen over de vakantie, vrienden, thuis en veel meer en ik heb, denk ik, driekwart in het Zweeds gepraat. Het gaat nu wel snel beter. Er zijn nog steeds veel dingen die ik niet weet, maar ook wel veel wel.

Zaterdag heb ik met meerdere mensen in Nederland geskypet en ’s avonds kwam Lovisa (van dansen) bij mij. We hebben samen een hele mooie film gezien: the Vow, echt aan te raden!

Dat was het wel weer. Ik heb vandaag en morgen nog vrij, maar ik heb nog wel wat dingen te doen (onder andere dit verslag), dus dat heb ik voor deze dagen gepland. Ik heb in de vakantie helemaal niks voor school gedaan, wat wel had gemoeten, want ik moet een boek lezen voor maatschappijleer in het Zweeds, maar ik wilde eerst alle boeken van de Hongerspelen uithebben, en dat is gelukt! Dus nu kan ik in dat boek beginnen.

Nog even wat jullie vorige reacties betreft: Bedankt voor de kerst en
nieuwjaarswensen! En Piet, Peter en Ada komen waarschijnlijk een keer naar Zweden, maar we weten nog niet precies wanneer. Alex, dat “six to eight black men” heb ik al laten zien, die is echt leuk inderdaad en wat dat peperkoekshuis betreft... Het kan in principe elke vorm en grootte hebben die je wil, maar voor een ‘normaal’ peperkoekshuis kijk bij de foto’s van het vorige verslag. Ik heb ze net pas toegevoegd, maar daar zit ook een foto van mijn peperkoekshuis bij en van ‘greveholm’.