Met Cissi en Johanna in de bibliotheek :)

22-09-12
Vandaag was een beetje een teleurstelling. Carin en ik zouden samen met de auto naar de stad gaan, maar plannen veranderen en in plaats daarvan reed Lars mij en Carin rond langs de rivier, een paar meren en door de bossen. Het weer was geweldig en de omgeving was ongelofelijk mooi, maar ik heb de hele rit in een iets te warme, muffe auto gezeten. Ik wilde heel graag uitstappen, wandelen, de frisse lucht inademen, van het geweldige uitzicht genieten en foto’s maken, maar Lars reed overal met een snelheid van 90 km/uur langs. Ik zag overal maar een glimp van en hoe langer we in de auto zate, hoe meer ik het gevoel krijg dat ik mijn tijd aan het verspillen was. Dit was de laatste dag van drie dagen mooi weer en ik ben niet eens echt buiten geweest. Wanneer het weer een dag mooi weer is, dan ga ik absoluut niet de auto in. Dan zorg ik dat ik een fietskaart gekocht heb en dan fiets ik overal nog een keer langs. Dan stop ik wanneer het wil.

Het was heel lief dat ze me alles wilden laten zien, maar zo vond ik er niet zo veel aan.

We zijn niet echt lang weggeweest, maar toen weer thuis waren, was de lucht inmiddels helemaal dichtgetrokken en het ziet eruit alsof het vanavond gaat regenen. Daarom zit ik nu op mijn kamer dit te typen en te proberen alles wat ik gezien heb zo goed mogelijk in mijn hoofd op te slaan: De rivier die tussen de geel wordende bossen slingert, witte stapelwolken weerspiegeld in een spiegelglad meer, een rood, houten huis met honderden ramen, torentjes en een grote veranda en met mos bedekte rotsen tussen de dennenbomen.


23-09-2012

Gelukkig had het weerbericht het mis. Vandaag was het ook nog mooi weer. Daarom ben ik naar de brug bij Sörfors gefietst, wat iets verder was dan ik dacht, maar het was wel te doen. Ik had mijn fotocamera mee en heb veel mooie foto’s gemaakt (die komen nog op mijn blog). Verder ben ik er achter gekomen dat de noordzijde van de rivier leuker is om te fietsen dan de zuidzijde.


26-09-2012

En dan school. Inmiddels heb ik een essay voor Zweeds moeten inleveren, een ‘naturkunskap’ (=biologie) toets en een filosofietoets gehad. Dat artikel voor Zweeds heb ik eerst in het Engels geschreven en met behulp van Google Translate en Arvid vertaald, de biologietoets heb ik half in het Zweeds en half in het Engels gemaakt en er was maar één vraag die ik niet begreep, dus dat ging allebei wel oké. De filosofietoets daarentegen was echt een ramp. Ik was zo lang bezig geweest met alleen al vertalen en begrijpen wat ik moest leren, dat er van het echte leren niet veel meer kwam. Ik had wel van alles in mijn hoofd, maar ik wist niet meer wat bij welke filosofische stroming hoorde enz. Daar kwam nog bij dat ik het enige wat ik wel echt wist (omdat ik dat al in de vierde gehad had), gewoon glad vergeten was tijdens de toets. Gelukkig heeft m’n leraar me geen cijfer gegeven.

Komende week moet ik een essay over de economische crisis en een onderzoek naar de werking van zonnebrand inleveren, dat wordt dus hard werken.

Morgen heb ik (als het goed is) een presentatie voor Zweeds, maar dat mag ik gewoon voorlezen van een blaadje omdat ik het echt in het Zweeds doe en niet in het Engels. Hetzelfde geld voor de aardrijkskundepresentatie van volgende week. De grootste stap is om over mijn angst heen te komen om echt Zweeds te spreken. Het verstaan gaat echt steeds beter, maar ik durf niet iets te zeggen als ik weet dat het niet 100 % goed is. Dat is dus bijna nooit.

Ik ben aan het oefenen. Carin en ik lezen samen een boek, nou ja, ik lees hardop voor, zij verbeterd mijn uitspraak en ik vraag het als ik niet snap wat er staat. De grote lijnen zijn goed te begrijpen en het gaat al steeds sneller. Het probleem is mijn woordenschat. Ik ben begonnen met een woordenlijst aan te leggen die ik ga leren, zodat ik makkelijker zinnen kan maken. Dat is toch de manier waarop ik snel een taal leer en iets wat ik kan: woordjes leren. Nu moet het praten toch echt een keer beginnen.
Al begint school nu echt druk te worden, ik heb heel veel om naar uit te kijken de komende tijd. Komende vrijdag is er een concert met daarvoor een diner, ik weet niet helemaal wat ik ervan moet verwachten, maar het wordt vast wel leuk. Zaterdag moet ik weer vroeg op want dan gaan we naar Arjeplog! Carin en Lars moeten erheen om de leidingen af te sluiten voor de winter en als ik wilde, mocht ik mee en dat wil ik absoluut. Ander zou de eerste keer dat ik daarheen ga rond Pasen zijn. Wat wel jammer is, ik zou mee gaan met wat meiden van school naar een ijshockey wedstrijd in Skellefteå en ze gaan waarschijnlijk dat weekend. Gelukkig gaan ze vast nog wel een keer en dan ga ik zeker mee!

Het weekend daarna is de ‘post-arrival meeting’. Dat wordt een hele lange zaterdag, want de meeting is in Boden, dat is best wel een eindje rijden. Carin en Lars kunnen niet, want het is de verjaardag van een oom, ik kom daar dus later aan. Ik mocht ook naar een andere ‘meeting’ een week later van het gebied onder ons, maar ik heb voor ‘mijn eigen’ meeting gekozen omdat daar een aantal mensen bij zijn waar ik het heel goed mee kan vinden. Volgens mij moet ik zaterdagochtend om 5.45 uur de bus hebben, dan ga ik met de bus naar Skellefteå waar ik wordt opgepikt samen met een Duits meisje dat in Skellefteå woont en rijden we met de auto naar Boden. Op de terugweg worden we met z’n tweeën naar Piteå gebracht waar we dan de bus weer pakken, zij naar Skellefteå en ik door naar Umeå. Als ik thuis ben is het haasten en omkleden voor het familiefeest en dan ga ik meteen daarheen. Dat wordt dus een lange dag, maar ik kijk er heel erg naar uit om iedereen te zien.

Deze keer was de blog niet erg lang, maar de volgende zal waarschijnlijk weer een stuk langer worden, dan ben ik naar Arjeplog en Boden geweest en dan heb ik weer veel te vertellen.
Ik vind jullie reacties nog steeds heel leuk om te lezen ook al reageer ik niet op iedereen persoonlijk. Om even de vragen te beantwoorden: Bo, maak je geen zorgen, ik zal geen Zweeds of Engels praten, tegen die tijd moet ik juist weer fatsoenlijk Nederlands leren. Ook zal je me niet snel op een metrostation vinden, want er is geen metro in Umeå En Marjan, ik heb nog steeds geen Elanden gezien! Maar dat kan volgend weekend best eens zo zijn, in Arjeplog.

Oh, en let niet op de titel. Ik wist niks te bedenken en Johanna en Cissi wilden graag dat ik hun naam noemde in het verslag en op dit moment zit ik met hun in de bibliotheek.